Program wychowania przedszkolnego
Autorytety z dziedziny wychowania przedszkolnego i dydaktyki ogólnej rekomendują program Przedszkoli Ciuchcia Puch Puch.
Autorski „Program Wychowania Przedszkolnego Ciuchci Puch Puch” został stworzony przez zespół najlepszych pedagogów przedszkoli Ciuchcia Puch Puch, pod kierunkiem doświadczonej specjalistki ds. dydaktyki i wychowania, Alicji Dorozińskiej. Jego głównym celem jest jak najlepsze przygotowanie dzieci do nauki w szkole, dlatego został wzbogacony o innowacyjne metody: „Glottodydaktykę” prof. Bronisława Rocławskiego, służącą nauce czytania i pisania, oraz „Dziecięcą matematykę” prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej. Program, nastawiony na wszechstronne wspieranie rozwoju dziecka, rozwija jego naturalne zdolności, talenty i predyspozycje. Został pozytywnie zaopiniowany przez prof. nzw. dr hab. Annę Klim-Klimaszewską, autorytet w dziedzinie wychowania przedszkolnego, oraz prof. nzw. dr hab. Barbarę Sitarską, specjalistkę ds. dydaktyki ogólnej.
Program przedszkola Ciuchcia Puch Puch jest zgodny z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz szkoły policealnej (Dz. U. 2017 r., poz. 356). Program wspiera pełny rozwój osobowości dziecka, obejmując rozwój intelektualny, fizyczny, społeczny i twórczy.
Nauczyciele korzystają z najnowszej wiedzy psychologiczno-pedagogicznej zgodnej z teoriami i koncepcjami:
- „Nonviolent Communication (NVC)” Marshalla B. Rosenberga – czyli koncepcji porozumienia bez przemocy (zwanej też językiem serca), która opiera się na obserwacji i rozpoznawaniu potrzeb i uczuć – własnych i cudzych – oraz na otwartym ich wyrażaniu.
- Jespera Juula – przede wszystkim tymi odnoszącymi się do przyjaznego, pełnego szacunku wspierania dziecka, bycia z dzieckiem w otwartym dialogu uwzględniającym pragnienia, marzenia i potrzeby zarówno dziecka, jak i osoby dorosłej.
- Adele Faber i Elaine Mazlish – zawartymi w książce „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły” przedstawiającej metody komunikowania się z dzieckiem, które pozwalają mu stać się bardziej samodzielnym i odpowiedzialnym, a także wpływają pozytywnie na kształtowanie się u niego poczucia własnej wartości i akceptacji samego siebie. Koncepcja uczy skutecznej komunikacji w relacjach dziecko – dorosły, rozwija umiejętność aktywnego słuchania, pozwala zrozumieć dziecko, jego uczucia i potrzeby, a także pokazuje jak budować silne więzi emocjonalne.
- Thomasa Gordona – odnoszącej się do harmonijnego rozwoju dziecka, umiejętnego identyfikowania potrzeb własnych i cudzych, rozwiązywania konfliktów, kształtowania samodzielności i odpowiedzialności.
- Billa Rogersa – w zakresie technik skutecznego nauczania i kierowania zachowaniem.
- „Neurodydaktyki” – czyli nauczania przyjaznego mózgowi, polegającego na wykorzystaniu ciekawości poznawczej dzieci w oparciu o aktywności i emocje. Metoda ta pokazuje, jak ważna jest atmosfera podczas nauki, bazuje na samodzielnym poszukiwaniu wyjaśnień i rozwiązań, stawia na indywidualizację procesu nauczania.
- Marii Montessori i Reggio Emilia – w zakresie budowania otoczenia edukacyjnego wspomagającego rozwój dziecka oraz dialogu pedagogicznego dziecko-dorosły („pomóż mi zrobić to samemu”).
- „Glottodydaktyki” prof. Bronisława Racławskiego – czyli metody nauki czytania i pisania, zapewniającej dzieciom najlepsze szanse w późniejszej karierze szkolnej poprzez indywidualne podejście do każdego dziecka.
- „Dziecięcej matematyki” prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej – czyli wczesnej edukacji matematycznej, któraintegruje rozwój intelektualny z budowaniem odporności emocjonalnej i ćwiczeniem umiejętności matematycznych, opartych na osobistych doświadczeniach matematycznych dzieci.
- Programu kształcenia artystycznego– rozwijającego wrażliwość oraz zdolności twórcze i ekspresyjne.